بررسی رینوپلاستی غیر جراحی (NSR)

بررسی استفاده از فیلر های پوستی برای راه جایگزین متد های جراحی رینوپلاستی و تکنیک و محصولات مورد استفاده در این روش ها.

تا زمان ظهور فیلر های تزریق پوست، شکل دهی بینی به شدت به حوزه جراح پلاستیک محدود بود. تنها راه به طور موثر تغییر اندازه یا فرم، رفتن به اتاق عمل .، بیهوشی بیمار و استفاده از چاقوی جراحی بود. عواقب بعدی تورم، ممکن است گاهی اوقات باعث تحریف و حتی شکستگی پیوند یا مسائل دیگر شود، صرف نظر از روش بی عیب و نقص که توسط جراح انجام می شود. حتی بهترین جراحان انقباضات و انحرافات چرخشی را بعد از جراحی تجربه کرده اند وفیلر های تزریقی می تواند برای عوارض بعد از جراحی بسیار مفید باشد. در این موارد، بسیاری از جراحان برای تنظیم دقیق نتایج جراحی از سیلیکون درجه پزشکی، به صورت غیر رسمی استفاده می کنند. با افزودن بسیاری از انواع  فیلر های پوستی امن و موقت به بازار، بسیاری از بیماران می توانند قبل از رفتن به عمل جراحی، ترمیم بینی را امتحان کنند یا در کل از جراحی اجتناب کنند. رینوپلاستی جراحی همیشه استاندارد طلایی برای ناهنجاری های بینی خاص است، اما ترمیم بینی غیر جراحی (NSR) برای بسیاری از بیماران تبدیل به یک گزینه قابل قبول و کمتر تهاجمی شده است.

رینوپلاستی غیر جراحی اغلب به نام رینوپلاستی تزریقی یا رینوپلاستی پزشکی در اصطلاح نامیده می شود. برای انسجام و سادگی، در این مقاله به عنوان رینوپلاستی غیر جراحی یا NSR نامیده می شود. بیمارانی که برای NSR کاندید هستند عبارتند از: کسانی که نمی توانند یا نمیخواهند عمل جراحی داشته باشند؛ کسانی که دارای بی نظمی غضروف هستند که می توانند با فیلر ها پوشانده شوند. کسانی که دارای فرورفتگی بالای بینی هستند؛ افرادی که دارای دفرمی بینی منقاری هستند؛ و کسانی که نوک بینی افتاده دارند. علاوه بر این، بیمارانی که مایل به هزینه و زمال استراحت پایین دارند، می توانند نامزد NSR باشند. هر بیمارانی که بینی بزرگ، برجسته یا کوهان شکل دارد، نیاز به رینوپلاستی جراحی دارد. رینوپلاستی کاهش تنها با عمل جراحی قابل دستیابی است.

همانند هر روش، خطرات و مزایایی وجود دارد. در حالی که بیماران ممکن است با بسیاری از مزایای بیان شده جذب شوند، باید از  اطلاع داشته باشند که NSR بدون خطر نیست. انسداد عروق توسط محصول پرکننده پوست بیشترین ترس را دارد، با تمام مشکلات بعدی آن، از جمله نکروز بافت و کوری. دیگر موارد بیشتر، از جمله عفونت، اثر تیندال، تشکیل ندول و بایوفیلم ممکن است و باید آنها را وقتی رخ می دهند تشخیص داد. علاوه بر این ضروری است که آگاه باشید عوارض عمل جراحی از عوارض NSR به علت تغییرات آناتومی و خونریزی بیشتر خطر دارد. بنابراین باید دقت بیشتری داشت و وجود مشکلات از هر نوع را به عنوان موارد منع مصرف برای اکثر بیماران نگاه کرد.

آناتومی بینی:

لازم است شناخت جامعی در زمینه آناتومی بینی نه تنها برای اهداف درمان بلکه برای اهداف ارتباطی نیز وجود داشته باشد. نشانه های رایج در بینی عبارتند از: radix/sellion, nasion, rhinion, tip defining points, infratip lobule, supratip break, columella and ala

بینی یک بخش جدایی ناپذیر از تعادل زیبایی صورت است. از آنجا که مرکز چهره  را در بر می گیرد، عدم تقارن خفیف می تواند کاملا قابل توجه باشد . بینی هایی که قوانین سوم و پنجم چهره را می شکنند، و همچنین نسبت فی یا “قانون طلایی” را می توانند به خوبی درهم ریخت بریزند. در حالت ایده آل، بینی از نوک تا رادیکس باید سومین قسمت افقی وسطی چهره را اشغال کند و از گوش تا گوش  باید در مرکز یک پنجم صورت باشد (شکل 2). نسبت Phi، همچنین به عنوان دنباله فیبوناچی یا نسبت طلایی نامیده می شود، یک عبارت ریاضی است که تلاش می کند زیبایی را اندازه گیری کند. نسبت ایده آل 1: 1.6 است. به عنوان مثال، اگر عرض چهره 1.0 باشد، ارتفاع باید 1.6 باشد. بینی نیز این نسبت فی است. اگر طول پل بینی، از نوک تا اتصال استخوان  غضروفی یکی است، طول از نوک به ریشه باید 1.6 باشد. انحراف بینی از این نسبت طلایی می تواند هماهنگی ویژگی های صورت را مختل کند. اغلب نسبت می تواند با NSR بهبود یابد.

معماری بینی نیز به دو اندازه گیری مهم صورت، زاویه نازوفرونتال و زاویه نازولبیال (شکل 3) کمک می کند. تغییرات در بینی می تواند درجه این زاویه را تغییر دهد و قبل از بازسازی جراحی یا غیر جراحی بینی، این تغییرات باید مورد توجه قرار گیرد. نتیجه زیبایی شناختی رضایتبخش برای زاویه نازولبیال بین 90 تا 100 درجه برای مردان و 95 تا 110 درجه برای زنان محسوب می شود. بنابراین بینی ایده آل زنانه بالاتراز بینی مردانه است. گاهی اوقات این زاویه می تواند کمی با دز کوچک نوروتوکسین افزایش یابد. عضلات که نوک بینی را به سمت استخوان ماگزیلاری چرخانده اند، عبارتند از depressor septi nasi و levator labii alaeque nasi و آنها می توانند به راحتی برای درمان با نوروتوکسین  قابل دسترسی باشند.

زاویه بینی باید حدود 130 درجه باشد. یک مطالعه از انگلستان که در سال 2016 منتشر شد، نشان داد که یک زاویه نازوفرونتال 130 درجه به عنوان ایده آل در نظر گرفته می شود و دامنه 127 تا 142 درجه نیز قابل قبول است. این نویسندگان همچنین دریافتند که زوایای بالاتر یا کمتر از این محدوده به عنوان غیرجذاب درنظر گرفته شده است و هر چیزی که خارج از محدوده 118 تا 145 بود، بسیار غیرجذاب بود. بهترین بیماران برای درمان با NSR، بیماران دارای زاویه ای بسیار عمیق هستند. به عبارت دیگر کمتر از 130 درجه است. این زاویه با افزودن فیلر به دورسوم و رادیکس تغییر می یابد و بعدا مورد بحث قرار می گیرد.

آگاهی از عرضه شریان بینی در هنگام در نظر گرفتن NSR بسیار مهم است (شکل 4). شریان پشتی بینی اغلب با شریان supratrochlear ، که سپس به سرخرگ چشم متصل می شود تلاقی دارد. نیازی به گفتن نیست که آمبولی عروق چشم می تواند فاجعه آمیز باشد. شریان جانبی بینی یک شاخه ای از شریان چپ است که آلا بینی را پشتیبانی می کند و با شریان پشتی بینی برای پشتیبانی نوک ارتباط برقرار می کند. تداخل در آالا ضعیف است، بنابراین تراضی سرخرگ بین بینی یا شاخه آلار ممکن است منجر به نكروز شود. تراضی نه تنها می تواند از آمبولیزاسیون ایجاد شود بلکه از فشرده سازی ثانویه به محصول و یا ادم نیز رخ دهد.

ضروری است که معماری غضروف واستخوان در طول NSR حفظ و حمایت شود (شکل 5). اتصال بین استخوان بینی و غضروف بینی و غضروف لترال “rhinion نامیده می شود. در این مرحله است که بسیاری از برآمدگی ها یا فرورفتگی ها اتفاق می افتد که می تواند با NSR اصلاح شود. ناحیه فرورفتگی بالای نوک بینی جایی است که غضروف های لترال  غضروف آلار را در بر می گیرند و می توانند دچار فرم “بینی منقاری” شود. این فرم ها یا ژنتیکی هستند و یا به دنبال جراحی رینوپلاستی پدید می آیند و اغلب می توانند مخفی شده باشند. حمایت از کلوملا، در ستون  قدامی بینی و بین شکاف داخلی غضروف آلار می تواند مفید باشد.

اعصاب و بی حسی بینی:

شناختن ناهنجاری خارجی بینی می تواند  در هنگام تزریق بی حسی در ناحیه خارجی مفید باشد. شاخه های چشمی و فکی فوقانی از اعصاب سه قلو در این ناحیه عمل حسی اعصاب هستند. جنبه بالای بینی توسط اعصاب سوپراتروکلئار و اینفراتروکلئار، و همچنین شاخه خارجی بینی از عصب اتموئیدال خلفی تامین می شود. قسمت های پایین تر و جانبی توسط عصب اینفرااربیتال ارائه می شود. استفاده از بلاک عصبی اینفراتروکلئار کمک خواهد کرد که منطقه رادیکس را بدون تحریف آناتومی بی حس کنیم.

به همین شکل، بلاک اینفرااوربیتال منطقه nares/ala را بی حس می کند. به جای مسدود کردن تمام عصب اینفرااربیتال، شاخه های میانی می توانند بوسیله نفوذ در طول فرایند جلویی ماگزیلا، بطور تقریبی در یک خط که در آن یک عمل استئوتومی جانبی پایین انجام می شود، بی حس شود. شاخه خارجی بینی از عصب اتموئیدال خلفی قدامی که در ناحیه دورسوم میانی گسترده شده، مي تواند از طريق بلاک عصب نازوسیلیاری بی حس شود. این از لحاظ فنی دشوار است و ممکن است در بستر سرپایی مناسب نباشد. نفوذ داخلی به دلیل تحریف به بافت هایی که باید درمان شوند، منع شده است. برای این منطقه، بی حسی موضعی موثر است اگر فاصله زمانی مناسب قبل از تزریق باشد. در نهایت، اگر تزریق به نوک یا کلوملا برنامه ریزی شود، عصب آلوئولار قدامی بالا می تواند مسدود شود. این کار به صورت داخلی انجام می شود و بی حسی منطقه ای در خار بینی قدامی صورت می گیرد (استفاده از بی حسی موضعی به مخاط دهان در اطراف فرنولوم باعث راحتی بیشتر می شود).

بحث در مورد استفاده از اپی نفرین به عنوان یک جزء بیهوشی تزریقی یا موضعی در تنظیم NSR وجود دارد. علاوه بر این از اپینفرین، از انقباض عروق موضعی با کبودی و خونریزی کمتر و مدت بی حسی طولانی تر بهره مند است. با این حال تشخیص انقباض عروق محلی و رنگ پریدگی  از تراضی عروق و ایسکمی سخت باشد. همانطور که شناخت اولیه این عوارض ترساننده ضروری است ، مزایای استفاده از اپی نفرین بر ریسک استفاده از آن برتری دارد.

انواع فیلر برای NSR:

فیلر های محبوب ترین برای NSR بیشترهیالارونیک اسید و کلسیم هیدروکسی آپاتایت هستند. هر دو به طور طبیعی توسط بدن تجزیه می شوند و بنابراین درمان دائمی نیستند. هیالورونیک اسید  دارای این مزیت است که اگر تزریق داخل شریانی یا سایر مشکلات رخ دهد، حتی اگر نتیجه کمتر از مطلوب باشد با تزریق هیالورونیداز از بین برود . چربی های اتولوگ، پلی متیل متاکریلات و سیلیکون، دیگر گزینه های کمتر استفاده شده هستند. این همه می تواند تا حدودی دائمی در نظر گرفته شود. در نظر نویسندگان، تزریق فیلر دائمی فقط موقعی باید انجام شود که تزریق کننده و بیمار هر دو حداقل یک بار از فیلر های زیست تخریب پذیر (موقت) استفاده کرده باشند.

هنگام انتخاب محصول برای استفاده از NSR، مهم است که خواص رئولوژیکی فیلر را در نظر بگیریم. اولین ضریب کششی (G ‘) است که توانایی محصول را برای ذخیره انرژی مکانیکی و مقاومت در برابر جریان یا مقاومت در برابر تغییر شکل در هنگام فشار به آن اندازه گیری می کند. به طور کلی، G ‘با مقدار کراس لینک مولکول های HA افزایش می یابد و می تواند به عنوان اندازه گیری سختی ژل مورد توجه قرار گیرد. ژل ها با G بالاتر می تواند در طول حرکت عضلات صورت مقاومت بیشتری در برابر نیروهای دینامیکی داشته باشد، بنابراین پتانسیل لیفت و مدت ماندگاری بیشتری فراهم میکنند. با این حال، این مواد ممکن است سخت تر و خشن تر باشند و موجب التهاب، ادم و درد بیشتر می شود که به دنبال عوارض بعد از تزریق است. محصولات G پایین تر تمایل دارند به راحتی به بافت های اطراف متصل شوند اما ممکن است  مقاومت کمتری در برابر نیروهای تغییر شکل دهنده نسبت به محصولات با G’ بالاتر داشته باشند.

همانقدر که  ‘G  مهم است، چگالی محصول یا n * نیز مهم  است. ویسکوزیته به نظر می رسد مشابه ‘G است و در واقع با آن مقیاس می شود، اما دقیق تر n * اشاره به توان ژل برای مقاومت در برابر نیروهای برشی است. محصولات ویسکوزیته پایین تر به راحتی می توانند گسترش پیدا کنند و محصولات با n * بالا سر جا می مانند و انتشار کمتر در بافت های اطراف وجود دارد و به طور کلی یک نتیجه قابل پیش بینی تر با فیلر های ویسکوزیته بالاتر وجود دارد.

در ادامه، یک ویژگی غیر ارئولوژیکی که هنگام انتخاب فیلر باید در نظر گرفت، هیدرولیکی بودن محصول است. مولکول های اسید هیالورونیک داخلی مقدار زیادی آب را به خود جذب می کنند و به پوست کمک می کنند که کیفیت و انعطاف پذیری آن را حفظ کند. اسید هیالورونیک تزریقی آب مشابه را به هم متصل می کند، تولیدکنندگان مختلف در حال استفاده از این ویژگی برای برنامه های متفاوت هستند. بنابراین HA های مختلف موجود در بازار دارای توانایی های مختلف اتصال آب هستند. در بسیاری از موارد، هیدروفیلیس بالا یک اثر مطلوب است، به ویژه در مواردی که یک حجم زیاد مورد نظر مانند لب ها باشد. با این حال، این قابلیت معمولا در بینی نیاز نیست. محصولاتی که آب زیادی را جذب نمی کنند، برای NSR بهتر است، زیرا اعوجاج بافتی کمتری وجود دارد و احتمال کمتری از ادم عروق ثانویه دارد.

در نهایت ضروری است که به خاطر داشته باشید که اضافه کردن لیدوکائین به جریان، کشش و ویسکوزیته فیلر های مختلف تاثیر می گذارد. وانگ و فریدمن گزارش می کنند که G ‘و n * به طور مستقیم با غلظت ماده متناسب هستند و بنابراین با کاهش غلظت توسط رقیق شدن با لیدوکائین تزریق کننده می تواند G و n را کاهش دهد. این اجازه می دهد برای مقاصد مختلف آن را سفارشی سازی کنید. یک نشریه اخیر از سوئیس این مفهوم را تجدید می کند. این نویسندگان دریافتند که اضافه کردن لیدوکائین به مجموعه ای از ژل های HA با کیفیت منجر به تغییر خواص رئولوژیکی ژل شده است. آنها دریافتند که این تغییرات به میزان متغیر وابسته به ژل ، در مقایسه با نتایج آزمایش که  لیدوکائین اضافه نشده بود رخ داده بود.

فیلر ایده آل برای NSR حداقل هیدرولیکی است، دارای G ‘ و n * بالا و به راحتی برگشت پذیر است. هیچ محصول قابل تزریق موجود در حال حاضر تمام این معیارها را برآورده نمی کند. کلسیم هیدروکسی آپاتایت به این خواص نزدیکتر است، اما برگشت پذیر نیست. با این وجود، این محصول محبوب NSR بسیاری از نویسندگان است. CaHA ممکن است طول عمر بیشتری نسبت به HA مناسب برای تزریق بینی داشته باشد و این باعث افزایش جذابیت آن می شود.

چربی های اتولوگ، پلی متیل متاکریلات  و سیلیکون، همه گزینه ها برای NSR طولانی مدت هستند. بر خلاف گزینه های دیگر چربی اتولوگ، فراوان و به آسانی در دسترس است. چربی برداشت شده، سانتریفیوژ شده و برای تزریق آماده می شود. تغییرات در توانایی گرافت چربی برای باقی ماندن وجود دارد و ناگزیر برخی از جذب، نیاز به تکرار درمان هست. مطالعات مختلف گزارش داده اند که میزان نگهداری گرافت از 44/5% تا کمتر از 50٪ بعد از 1 تا 3 درمان است. سایر مطالعات میزان رضایتمندی بیماران را به میزان بالایی از 80٪ ارزیابی می کند، اما میزان رضایت از ماندگاری گرافت دقیق مشخص نشده. این به این واقعیت اشاره دارد که عوامل دیگر به رضایت بیمار کمک می کنند نه صرفا میزان بقای چربی وماندگاری گرافت. این موضوع برای بررسی بیشتر موضوع جالبی خواهد بود.

پلی متیل متاکریلات یک فیلر منحصر به فرد و دراز مدت و احتمالا دائمی است که از میکروسفر هاس PMMA در کولاژن گاو معلق است تشکیل می شود. در طول عمرش چندین اصلاحات انجام شده است تا به محصولات امروز  “Bellafil”که توسط “Suneva” به بازار عرضه شده، رسیده است.

در سال 2013، “Rivkin” گزارش داد که این یک روش مطمئن و موثر برای اصلاح فرم بینی است. مطالعه از سال 2014، با مقایسه “Artecoll”، یک شکل اولیه از “Bellafill” با اندازه ذرات PMMA کمتر، با محصول HA و همچنین سیلیکون، PMMA را به عنوان فیلر برتر یافت. PMMA منجر به کمترین میزان عوارض جانبی شده و قادر به حفظ نتایج تا 12 ماه پس از عمل است.

سیلیکون برای چندین دهه به عنوان یک فیلر بافت نرم به طور کلی و به عنوان یک ابزار برای بازنگری رینوپلاستی پس از جراحی استفاده شده است. سیلیکون پزشکی  توسط “Alcon” عرضه می شود و توسط FDA برای درمان زخم شبکیه تأیید شده است. این دارو اغلب برای استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی استفاده می شود، اما استفاده از آن به عنوان فیلرهای پوستی در بینی در حال حاضر غیر رسمی است. یک گزارش در سال 1986 نشان داد درمان با سیلیکون برای بینی در 347 بیمار بعد از جراحی بینی، ایمن، موثر و مفید نسبت به روش های زیبایی رینوپلاستی بود.

سیلیکون به ریسک بالا برای واکنش خارجی بدن و گرانولوم معروف است و بسیاری از پزشکان می ترسند از آن استفاده کنند. مهم است که به یاد داشته باشید که بسیاری از گزارش ها بین سیلیکون درجه بندی پزشکی و سیلیکون درجه صنعتی تفاوت ندارند. یک مثال، گزارش موردی از افزایش زیبایی اندام های ران و باسن از طریق تزریق سیلیکون است که توسط پرسنل غیر پزشکی در یک اتاق هتل محلی انجام می شود و باعث تخریب گرانولوم می شود. مشخص نیست که کدام یک از این مشکلات ناشی از محصول آلوده یا عمل غیر قانونی پزشکی در مقابل نتیجه سیلیکون واقعی، استریل و قانونی است. با این وجود، واکنش های بدنی خارجی و گرانولومها با هر ایمپلنت تزریقی، موقت یا دائمی امکان پذیر است. تزریق کننده ها باید از این آگاه باشند و پروتکل های مناسب درمان را استفاده کنند.

بد فرمی های معمول بینی درمان شونده با NSR:

اصلاح یک برآمدگی خفیف تا متوسط خلفی احتمالا شایع ترین نوع NSR است. برآمدگی حذف نشده است  فقط توسط فیلر پوستی در پشت، بالا یا پایین پوشانده شده است. اغلب فیلر ها نیز در ریشه بینی قرار می گیرند تا حجم افزایش یافته در دورسوم راه همراه با اصلاح زاویه نازو فرونتال به تعادل برسانند (شکل 6). در بعضی مواقع مطلوب است که حجم ریشه را افزایش دهیم تا حالت بینی کوتاه یا سیخ را کشیده تر کنیم (شکل 6).

ناهنجاری بینی منقاری برآمدگی بیش از حد غضروف نسبت به استخوان دورسوم بینی است. این می تواند ژنتیکی، در اثر حوادث ویا عوارض جانبی ناشی از جراحی رینوپلاستی باشد. این مورد را می توان با بالا بردن کلوملار و برابر سازی سطح استخوان-غضروف با فیلر بهبود داد. بالا بردن کلوملار و تزریق اینفرادومال ناحیه نوک می تواند تصور چرخش نوک بینی را ایجاد کند و به شما کمک می کند تا برآمدگی بینی منقاری را بالانس کنید.

بر خلاف برآمدگی بینی منقاری، دفرمی بینی زینی شکل میتواند به طور موثری با NSR درمان شود. بینی زینی شکل موقعی پدید می آید که یک فرورفتگی به جای یک شیب صاف و یا به خاطر یک برآمدگی در پشت بینی وجود داشته باشد. این معمولا مربوط به رینوپلاستی قبلی، افتادگی حمایت تیغه بینی، سوراخ شدن تیغه و یا تروما است. با یک مقدار کوچک از فیلر در قسمت پایین شیب پشتی، می توان یک شیب نرم و صاف را درست کرد. فیلر CaHa ممکن است برای این منظور بهتر باشد به دلیل G و N * بالاتر، اجازه حرکت و انتشار جانبی فیلر را نمیدهد. بهترین تزریق در خط میانی انجام می شود زیرا خطر تزریق داخل عروقی پایین است.

گسترش زاویه نازولبیال اثر لیفت بر نوک بینی را دارد. فیلر در خار بینی قدامی تزریق می شود و اگر نیاز باشد در پایه کلوملا نیز قرار بگیرد. لازم است مراقب باشید که این منطقه را بیش از حد گسترش ندهید. لیفت نوک بینی کمک می کند که بینی ظاهر بهتر و زنانه تر داشته باشد. برای نوک بینی مردانه می توان به همان صورت لیفت انجام داد با توجه بیشتر به کلوملا و فیلر کمتر به خار بینی. گاهی اوقات “برآمده کردن” فیلر بین طول مدیال کرورا برای دستیابی به لیفت در نوک بینی سنگین مردانه نیاز است.

بیمارانی که دارای ظاهر بینی پهن و یا تخت را به علت پشت کم بینی دارند، موارد خوبی برای NSR هستند. این بیماران همچنین ممکن است مشکل “psuedotelecanthus” یا تصور فاصله زیاد چشم ها از هم را داشته باشند. افزایش حجم با فیلر در ناحیه خط میانی دورسوم میتواند یک برآمدگی که ظاهر بینی باریک را نشان دهد را اضافه کند و این میتواند اثر  “psuedotelecanthus” را کاهش دهد . برای این منظور، فیلر های با فاکتور G’ و n* بالاتر مناسب تر هستند.

یک بینی با ظاهر کشیده یا پیچ خورده، تا حدودی با NSR قابل درمان است. فیلر در دیواره جانبی بینی قرار داده می شود تا فرورفتگی را با برآمدگی طرف مقابل تا یک درجه خاص بالانس کند. در بعضی موارد، یک فرو رفتگی یا برآمدگی بدون پاسخ در طرف مقابل وجود دارد. این اعوجاج ها نسبتا سر راست است. فرورفتگی دیواره جانبی، تا زمانی که از تزریق داخل عروقی اجتناب شود به راحتی پر می شود. برآمادگی دیواره جانبی مانند برجستگی پشت بینی میتواند با تزریق به سمت سر و دم برآمدگی برای کوچک کردن سایز آن و همچنین تعادل با طرف مقابل درمان شود. در طول این درمان اضافه کردن حجم زیاد و گسترده و شاخص کردن بینی راحت است. بنابراين انتخاب بيمار احتمالا عاملي است که بيشتر به موفقيت يا شکست اين برنامه خاص کمک مي کند.

نقص های غضروفی،  ژنتیکی یا غیر ژنتیکی می توانند با فیلرتزریقی کاهش یابد. نوک بینی یک ناحیه است که نتایج خوبی را می توان با حجم کم فیلر بدست آورد، اما این نیز یک ناحیه است که خطر آسیب رساندن به عروق پوست را افزایش می دهد. نوک شکاف دار، تو رفته یا چرخیده به سمت پایین، غضروف های سوراخ شده یا شکاف دار و نوک بینی نا متقارن همه میتوانند با مقدار کمی فیلر و زمان کم بهبود یابند یا کامل پوشانده شوند . این اغلب یک منطقه قابل اطمینان برای درمان است زیرا بیمار می تواند بعد از یک جلسه درمان کوتاه و بدون درد، بهبود فوری را ببیند.

عوارض جانبی NSR:

بزرگترین نگرانی در هنگام درمان بینی تزریق داخل شریانی محصول است. این مقاله موارد سکته مغزی، نكروز پوست و نابینایی از تزریق چربی، فیلر و حجم دهنده در داخل سرخ رگ را جمع آوری کرده است. در حالی که تزریق در هر نقطه صورت می تواند باعث تراضی شریانی شود، محققان در سنگاپور گزارش دادند که تزریق در ناحیه بینی و گلابلا باعث کوری در موارد گزارش شده گستره شده است. مهم این است که این عارضه ویرانگر را تشخیص دهیم و به سرعت آن را درمان کنیم.

کوری از آمبولیزاسیون در چشم چند ثانیه بعد از تزریق فیلر، صرف نظر از درد چشم تحت تاثیر اتفاق می افتد. انسداد شریان عصبی با درد شدید چشم، چند دقیقه بعد از تزریق مشخص می شود. از سوی دیگر، انسداد شریان مرکزی شبکیه و مویرگ ها ممکن است با از دست رفتن بینایی، بدون درد چشم باشد. ممکن است به طور ناگهانی درد ناخوشایند صورت یا سردرد با ضعف دید و یا نقص میدان دید باشد. سایر علائم چشم مانند انحراف چشم ها، نقص شنوایی، دوبینی، افسردگی و ادم قرنیه ممکن است پدید آید.

اگر مشکوک به آمبولی عروق خونی شبکیه چشم باشد، بیمار باید سریعا از طریق آمبولانس به نزدیکترین متخصص  چشم پزشک منتقل شود. درمان های ایمن، قابل اجرا و قابل اعتماد برای آمبولي ايتروژنيک شبکيه وجود ندارد. با این حال، تزریق کننده غیر چشم پزشک می تواند برای دوباره جاری ساختن شبکیه تلاش کند. این شامل غرق کردن محل درمان شده با هیالورونیداز، ماساژ چشم برای سعی کردن محو کردن آمبولیسم و تلاش برای تغییر سریع فشار داخل چشم برای برای محو کردن آمبولی (فشار دادن به اسکلرا و آزاد شدن هر چند ثانیه). سایر روش ها در جهت افزایش جریان خون و تحویل O2 و کاهش IOP است. این شامل اکسیژن اضافی، کرم نیترو، قطره چشم تیمولول و استازولامید IV یا PO است.

سکته مغزی یک عارضه نادر است و با همان مسیر انفارکتوس شبکیه اتفاق می افتد. گزارش های متعددی در مورد سکته مغزی بعد از تزریق فیلر های مختلف در بینی، اطراف بینی و گلابلا وجود دارد. علائم می تواند شامل موارد ذکر شده چشم، سردرد، پاراستزی، ضعف، ضعف تکلم و همچنین فلج باشد. این یک اورژانس پزشکی است و بیمار باید سریعا به مرکز مراقبت ویژه منتقل شود.

نکروز پوست یکی دیگر از عوارض احتمالی تزریق داخل شریان یا حتی فشرده سازی است. علائم فوری عبارتند از درد شدید و رنگ پریدگی یا سفیدی است که تشخیص آن از بی حسی اپی نفرین میتواند سخت باشد. در عرض چند ساعت شبکه قرمز و آبی رنگ و لکه های مایل به بنفش میتواند پدید آید. ظرف چند روز، ممکن است تاول ظاهر شود. اگر یک طرفه باشد، ممکن است به نظر یک تبخال باشد اما به داروهای ضد ویروسی یا استروئیدها پاسخ نخواهد داد. به طور معمول، کیست هایی که نشانه تبخال با مایع روشن دارند در حالی که جوش چرکی نیز هستند ممکن بیشتر نشان دهنده نکروز باشد.

عوارض کم خطر تر می تواند با NSR رخ دهد و نباید آن ها را نادیده گرفت. برآمدگی ها و ندول ها، گرانوله و بایوفیلم ها، اثر تیندال، تورم، عفونت و هماتوم همه ممکنه است پدید آیند و تزریق کننده باید برای تشخیص و درمان آن آماده باشد. این عوارض برای NSR منحصر به فرد نیست و پروتکل های درمان مختلفی دارند.

نتیجه گیری:

در بیمار صحیح، NSR میتواند یک درمان مؤثر و سریع با رضایت بالا باشد. تزریق کننده باید از آناتومی بینی و بهترین روش برای پوشاندن عیوب و یا ایجاد تصور بینی کوچکتر و صاف تر آگاهی داشته باشد. آگاهی از خواص رئولوژیکی و هیدروفیلی فیلر های مختلف موجود و برای استفاده در هر کاربرد در NSR ضروری است. اجتناب از مناطق خطر و توجه به تکنیک به کم کردن عوارض کمک می کند. تزریق کننده ها باید از عوارض ویرانگر ممکن از NSR آگاهی داشته باشند و برنامه درمانی داشته باشند. علیرغم خطرات احتمالی، NSR ممکن است کمتر از یک رینوپلاستی سنتی خطر داشته باشد. به عنوان مثال، بیمار و پزشک باید با هم بهترین برنامه برای این بیمار را انتخاب کنند، یا بدون درمان یا NSR و یا رینوپلاستی.